Një pjesë e Lindjes po përgatitej për një shpërthim tjetër prej 42 gradë Celsius ose më shumë të dielën, ndërsa qytetet hapën qendra ftohjeje për të mbrojtur banorët pa ajër të kondicionuar nga nxehtësia e pamëshirshme.

Baltimori shpalli një "alarm të nxehtësisë ekstreme të kodit të kuq" deri të hënën. Në Nju Jork, kryebashkiaku Eric Adams tha se qendrat e ftohjes së qytetit ishin të hapura të dielën dhe se disa shkolla në të gjithë qytetin gjithashtu kanë hapur dyert.

"Nxehtësia është moti më vdekjeprurës që kemi në Nju Jork Siti," tha Adams.

Qarku Arlington, një periferi e Uashingtonit, shpalli të dielën këshilluese për ngrohjen me një paralajmërim se indeksi i nxehtësisë mund të arrijë në 42 gradë Celsius.

Kryebashkiaku i Uashingtonit, Muriel Bowser, zgjati urgjencën në qytet dhe u kërkoi banorëve pa ajër të kondicionuar të kërkonin ndihmë në ndërtesat me ajër të kondicionuar dhe qendrat e ftohjes së qytetit.

Qyteti po përgatitej për ditën më të nxehtë që nga 15 gushti 2016 dhe mund të arrinte rekordin e të gjitha kohërave të qershorit prej 40 gradë Celsius, njoftoi shërbimi meteorologjik AccuWeather.

Meteorologët e AccuWeather thonë se një ndryshim në modelin e motit do të bëjë që temperaturat në të gjithë verilindjen të tërhiqen nga territori rekord brenda ditëve, megjithëse temperaturat e pasdites do të arrijnë ende në vitet '90.

Por, në disa shtete të Mesperëndimit gjendja është krejtësisht e kundërt me vërshimet e lumenjve që kanë arritur nivele rekordi.

Në Iowa, guvernatorja Kim Reynolds shpalli një emergjencë përmbytjeje në 21 qarqe, pasi qytetet në veriperëndim ishin të përmbytura në ujë, lumenj që ngriheshin mbi nivelet rekord të vitit 1993 dhe shkatërrimi është i përhapur.

Në Dakotën e Jugut, guvernatorja Kristi Noem shpalli gjendjen e emergjencës pas stuhive që shpërthyen disa pjesë të shtetit gjatë ditëve të fundit. Shiu po ngadalësohej, por "ne duhet të jemi vigjilentë. Më e keqja e përmbytjeve përgjatë lumenjve tanë do të jetë e hëna dhe e marta," tha ajo.

Kryetari i Bashkisë Sioux Falls, Paul TenHaken, u kërkoi banorëve të shmangin larjen e rrobave ose të bëjnë ndonjë gjë tjetër që do të kontribuonte me ujërat e zeza të panevojshme në sistem.