Histori dshurie nga më të ndryshmet, të shkruara në muret e urës kryesore të lumit Ibër në Mitrovicë, kryesisht nga nxënësit e shkollave të mesme, janë versioni më i mirë i vetvetes tek të rinjt kur ata bien në dashuri me njëri-tjetrin, ose hidhërohen mes vete.
‘Kurrë sytë mos t’i pafsha’, ‘Të dua edhe pse s’je i imi’, ‘Ke me i ra pishman, besomë’ dhe shumë mbishkrime tjera të ngjajshme, janë vetëm disa nga porositë e shumta që qytetarët mund t’i shohin tek ura e Ibrit, e që pasqyrojnë ndjenjat e këtyre të rinjëve në situata të caktuara.
Eris Beqiri, nxënës i klasës së njëmbëdhjetë të shkollës ‘Hasan Prishtina’ në Mitrovicë, tha se disa të rinj ndjenjat e tyre i shfaqin përmes mbishkrimeve.
Ai përmendi urën e Ibrit si vendin më të përshtatshëm për të lënë porositë të dashuruarit mes vete, pasi ky vend është më i frekuentuari nga ata.
Ajo bëri të ditur se të dashuruarit mes vete e identifikojnë lehtë mesazhin që ju përket, pasi që përdorin kode ose shenja të veçanta të cilat vetëm ata i dinë dhe i kuptojnë.
Ndërkaq, psikologu Artan Fejza, tha se mbishkrimet e tilla nëpër vende publike nga ana e të rinjëve në kontekstin psikologjik janë katarsis i ndjenjave të tyre të cilat gjykojnë se janë në interes të shfryrjes së këtyre ndjenjave që kanë.
Ai shtoi se autorët e këtyre mbishkrimeve nuk pendohen për këto të bëma, përderisa janë anonimë.
Në anën tjetër, Ramadan Beshiri, sociolog, tha se nga aspekti i romansierëve, urat janë përdorur si metaforë e një lidhjeje në mes të dy personave.
Sociologu Beshiri përmendi personat që bëjnë murale e grafite, tek të cilët tha se ekziston botëkuptimi se muret flasin dhe si rrjedhojë nëse dikush shkruan ‘Të dua’, i bie se muri është duke folur me ndjeshmërinë e autorit të kësaj fjalie. Ai beson se ky është mesazhi edhe i të rinjëve.
Lajmi i plotë në sistemin me parapagim...