Minjtë mbërritën aksidentalisht 200 vjet më parë në një ishull të pabanuar pranë Antarktidës, duke u shumuar në një numër të jashtëzakonshëm pasi iu pëlqejnë ndryshimet klimatike dhe hanë zogj deti dhe i shkaktojnë dëme të mëdha  rezervatit të veçantë natyror me biodiversitet unik. Tani konservatorët po planifikojnë një shfarosje masive duke hedhur qindra ton helm brejtësish nga helikopterët në 297 kilometra katrorë të ishullit Marion të Afrikës së Jugut. Por edhe nëse një mi i përkëdhelur mbijeton, aftësia e tyre për t'u riprodhuar do të thotë se gjithçka mund të jetë kot.

Projekti "Marion Without Mouse" për të luftuar këta dëmtues në një shkallë të gjerë konsiderohet kritik për ekologjinë e atij territori të pabanuar të Afrikës së Jugut dhe më gjerë të Oqeanit Jugor. Nëse do të ishte i suksesshëm, do të ishte çrrënjosja më e madhe e specieve pasi shkencëtarët janë përpjekur më parë pa sukses për të reduktuar numrin e minjve në Marion. Ishulli është shtëpia e një popullsie të madhe globalisht prej rreth 30 llojesh zogjsh dhe një habitat i rrallë dhe i pa shqetësuar për albatrosin me një gjerësi të madhe krahësh deri në 3.5 metra.

• 

Zogjtë ishin në paqe derisa minjtë mbërritën me anije në fillim të viteve 1800. Kështu arritën në atë ishull gjitarët e parë grabitqarë. Në dekadat e fundit dëmi i shkaktuar nga minjtë ka qenë i madh, tha Anton Wolfhard, menaxher i projektit. Ai tha se numri i tyre është rritur në masë të madhe kryesisht për shkak të rritjes së temperaturave për shkak të ndryshimeve klimatike, të cilat e kanë kthyer ishullin e ftohtë në një shtëpi më të ngrohtë, më të thatë dhe më mikpritëse. “Minjtë janë ndoshta një nga kafshët më të suksesshme në botë. Ata erdhën në vende të ndryshme. Sezoni i tyre i shumimit është zgjatur dhe kjo ka rezultuar në një rritje të madhe të numrit të tyre," tha ai.

Minjtë mund të riprodhohen që në moshën 60-ditëshe dhe femrat mund të kenë katër ose pesë të vegjël në vit. Vlerësime të përafërta tregojnë se ka më shumë se një milion minj në Marion, të cilët ushqehen me jo vertebrorë dhe, gjithnjë e më shumë, me zogj deti dhe me zogj folesh. Një mi mund të hajë një zog disa herë më shumë se madhësia e tij.

• 

Vëllimi dhe frekuenca e sulmeve të miut ndaj zogjve të detit në Marion është rritur në mënyrë alarmante, tha Wolfhard, pas raporteve të para në vitin 2003. Ai tha se zogjtë nuk kanë zhvilluar mekanizma mbrojtës për të mbrojtur veten nga këta grabitqarë të panjohur dhe shpesh janë të qetë ndërsa minjtë i gjuajnë. Ndonjëherë disa minj sulmojnë një zog. Konservatorët e natyrës vlerësojnë se, nëse nuk bëhet asgjë, në 50 deri në 100 vjet, 19 lloje zogjsh detarë do të zhduken nga ishulli. "Ai ishull si një strehë tepër e rëndësishme për zogjtë e detit ka një të ardhme shumë të dobët për shkak të ndikimit të minjve," tha Wohlfard. Ai shtoi se katër deri në gjashtë helikopterë ka të ngjarë të përdoren për të hedhur deri në 550 tonë karrem helmues në të gjithë ishullin. Pilotëve do t'u jepen shtigje të sakta fluturimi dhe ekipi i Wolfhard do t'i gjurmojë duke përdorur hartën GPS.

• 

Karremi është projektuar që të mos ndikojë në tokën ose burimet e ujit në ishull. Nuk duhet të dëmtojë as zogjtë e detit që ushqehen në det dhe nuk do të ketë një ndikim negativ në mjedis, tha Wolfard. Projekti i çrrënjosjes së minjve është një partneritet midis BirdLife Afrikës së Jugut dhe Departamentit të saj të Pyjeve, Peshkimit dhe Mjedisit, i cili e ka caktuar Marion si një rezervë të veçantë të natyrës me nivelin më të lartë të mbrojtjes së mjedisit. Ekziston vetëm një stacion kërkimor i shkencëtarëve në atë ishull të pabanuar. Autoriteti tha se çrrënjosja e minjve "është thelbësore nëse do të ruhet biodiversiteti unik i ishullit". Wolfard tha se fillimi i çrrënjosjes është planifikuar për vitin 2027, deri në të cilin duhet të mblidhen 25 milionë dollarë, një pjesë e të cilave financohet nga Qeveria e Afrikës së Jugut.