Konfuzioni mendor është një gjendje në të cilën subjekti nuk është në gjendje të arsyetojë qartë.

Karakterizohet nga një ndjenjë çorientimi, paaftësi për t’u përqendruar, humbje e kujtesës dhe vështirësi në marrjen e vendimeve.

Në varësi të shkakut themelor, problemi mund të zhvillohet papritur ose gradualisht. Në disa, konfuzioni është jetëshkurtër, në të tjerët është i përhershëm, siç është rasti me disa forma të demencës.

Shkaqet e konfuzionit mendor përfshijnë:

Pleqërinë, intoksikimin nga alkooli, traumat e kokës, mosbalancimi i ujit ose elektrolitit, demenca,  infeksionet, mungesa e gjumit, nivele të ulëta të sheqerit ose oksigjenit në gjak si dhe mangësitë ushqyese.

Ndër kushtet që lidhen me gjendjen konfuze mund të gjejmë: anemone, angina pectoris, aterosklerozën, cirrozën e mëlçisë, diabetin, dislipidemitë, embolitë pulmonare, goditjet në tru, infarktin e miokardit, helmimin me monoksid karboni, meningjitin si dhe sëmundjen e Alzheimerit.

Trajtimi duhet t’i përshtatet shkakut të gjendjes konfuze.

Nëse shkaku i konfuzionit të papritur është rënia e sheqerit në gjak, është e dobishme të pini një pije me sheqer ose të hani një ëmbëlsirë.

Nëse shkaku është presioni i lartë ose i ulët i gjakut, trajtimi duhet të synojë zbulimin e shkaqeve të ndryshimeve të presionit, pra, normalizimin e niveleve të presionit të gjakut.

Nëse shkaku është një sëmundje kronike, qëllimi i terapisë duhet të jetë zvogëlimi i gjasave të ngjarjeve konfuze.