Nigeria është tronditur sërish nga rrëmbimet masive, pasi bandat e njerëzve të armatosur me motoçikleta, që vepronin nga pyjet, rrëmbyen qindra persona dy herë këtë javë në dy vende të ndryshme në veri të vendit.

Të mërkurën u raportua nga shteti federal verilindor Borno se militantët islamikë kishin kidnapuar gra dhe fëmijë nga një kamp për personat e zhvendosur që kërkonin dru zjarri. U deshën disa ditë që lajmi të dilte pasi rrjeti lokal i telefonisë celulare u shkatërrua, shkruan BBC.

Vetëm një ditë më vonë, në shtetin veriperëndimor të Kadunës, më shumë se 280 fëmijë të moshës 8-15 vjeç, si dhe disa nga mësuesit e tyre, u kidnapuan në një shkollë nga persona të armatosur në një pyll aty pranë. Ka raporte lokale se ky sulm është kryer nga militantë të grupit Ansaru të lidhur me Al-Kaidën.

Muajt ​​e fundit, ka pasur një qetësi në rrëmbime të tilla masive. Nigeria fitoi vëmendjen e mediave ndërkombëtare pas rrëmbimit të rreth 300 vajzave nga një shkollë në Chibok në prill 2014. Tani po afron 10-vjetori i asaj tragjedie dhe gjithçka duket se po përsëritet. Rrëmbimi masiv në Kaduna është rrëmbimi më i madh në shkollë që nga viti 2021.

Pse ka pasur një seri tjetër rrëmbimesh që kërcënojnë jetën e nigerianëve më të rrezikuar? Është e vështirë të nxirren përfundime më të thella nga dy incidente në dukje të palidhura, por është një kujtesë se kërcënimi nuk është zhdukur. Fakti që rrëmbimet ndodhën vetëm disa ditë para muajit të Ramazanit mysliman mund të jetë domethënës.

Ata që u rrëmbyen dhe u liruan në të kaluarën folën se u detyruan të gatuanin dhe të bënin punë të tjera shtëpiake në kampet pyjore.

Në përgjithësi, rrëmbimi për shpërblim në Nigeri është një biznes me rrezik të ulët dhe me të ardhura të larta. Rrëmbyesit zakonisht lirohen pas dorëzimit të parave, dhe autorët rrallë arrestohen. Kjo përkundër faktit se pagesa e një shpërblimi për të liruar dikë është bërë e paligjshme.

Në total, më shumë se 4.700 njerëz janë rrëmbyer që kur presidenti Bola Tinubu erdhi në pushtet në maj të vitit të kaluar. Rrëmbimi është bërë një biznes fitimprurës për njerëzit e shtyrë nga dëshpërimi ekonomik. Përveç parave për shpërblim, bandat kanë kërkuar në të kaluarën sende ushqimore, motoçikleta dhe madje edhe benzinë ​​në këmbim të lirimit të pengjeve.

"Ekonomia e varfër e Nigerisë krijon kushtet për rrëmbime. Gjatë vitit të kaluar, qeveria nuk ka arritur të zgjidhë problemet e saj ekonomike. Çmimet e ushqimeve janë rritur në qiell, veçanërisht në gjashtë muajt e fundit. Perceptimi i korrupsionit vazhdon të rritet", tha William Linder. një oficer në pension i CIA-s dhe mikpritës i 14 North, një organ këshillues për rrezikun i fokusuar në Afrikë.

Ushtria dhe policia janë të paaftë

Alex Vines, drejtor i programit të Afrikës në qendrën e mendimit Chatham House, pajtohet me Linder. Ai tha se sulmet e fundit mund të lidhen me ekonominë e trazuar të Nigerisë dhe paaftësinë e forcave ushtarake dhe policore për të penguar aktivitetet e bandave rrëmbyese.

Rritja e kostos së ushqimit të popullsisë përkeqësohet nga fermerët që nuk janë në gjendje të hyjnë në fushat e tyre për të rritur ushqimin nga frika se mos sulmohen ose rrëmbehen. "Në zona të mëdha, bandat e armatosura kanë zëvendësuar institucionet qeveritare dhe sundimtarët tradicionalë dhe janë bërë qeveria de facto," shpjegoi Vines.

Bandat shpesh zhvatin para nga njerëzit, por fakti që ata nuk mund të bëjnë bujqësi do të thotë se kanë më pak burime në dispozicion, gjë që mund të shpjegojë pse bandat kthehen në rrëmbim. Po kështu, tkurrja e pellgut të liqenit Çad dhe zgjerimi i shkretëtirës së Saharës në jug çuan në tërheqjen e tokës bujqësore të punueshme dhe mungesës së ujit.

"Rrëmbimi është një mënyrë alternative fitimi për disa"

"Këto presione vetëm sa shtojnë gjendjen e vështirë të shumë njerëzve, veçanërisht në veri të vendit. Kjo i detyron njerëzit të kërkojnë mënyra alternative për të fituar. Fatkeqësisht, rrëmbimi për shpërblim është një prej tyre," shpjegoi Linder.

Bandat ndihmohen nga fakti se kufijtë e Nigerisë janë të pasigurt. Dhuna islamike në rajonin e gjerë ka kontribuar në pasiguri. Rezervat e mëdha pyjore në rajonet kufitare janë kthyer në baza operative për kriminelët.

"Nigeria duhet të bashkëpunojë me fqinjët e saj. Pa bashkëpunimin transnacional, veçanërisht me Nigerin, Kamerunin dhe Çadin në pjesën veriperëndimore të kufirit nigerian, këto incidente do të vazhdojnë," tha Bulama Bukarti, një analist në Institutin Tony Blair për ndryshimet globale.

Por vetëm kjo nuk do ta ndihmojë Nigerinë të mposhtë bandat, shtoi Bukarti. Autoritetet nigeriane gjithashtu duhet të jenë të gatshme t'i sjellin autorët para drejtësisë. "Ne nuk kemi parë kurrë një drejtues bande të arrestuar dhe ndjekur penalisht. Është një profesion fitimprurës. Më shumë njerëz do t'i bashkohen dhe mosndëshkimi do të përhapet," tha Bukarti.