Bundestagu gjerman më 20 qershor të vitit 1991 miratoi Ligjin e vendosjes së kryeqytetit të ri të Gjermanisë në Berlin. Ky ligj vendoste zyrtarisht Berlinin si kryeqytetin e ri, duke ndryshuar statusin e Bonit (Bonn) si kryeqyteti i deritashëm. Kjo vendim u mor pas diskutimeve dhe debatit të gjerë politik.
Pas Luftës së Dytë Botërore, Gjermania ishte ndarë në dy shtete të ndara politikisht dhe ideologjikisht: Republika Federale e Gjermanisë (Gjermania Perëndimore) dhe Republika Demokratike Federale e Gjermanisë (Gjermania Lindore).
Një nga arsyet kryesore për zgjedhjen e Berlinit ishte fakti që qyteti kishte një rëndësi historike dhe simbolike të veçantë për gjermanët. Berlini ishte qyteti i themeluar i shtetit prusian dhe kishte qenë kryeqyteti i Prusisë dhe Gjermanisë së bashkuar për një kohë të gjatë. Nëse Berlini nuk do të kishte qenë kryeqyteti, kjo do të kishte shkaktuar ankesa dhe kontestime nga ana e banorëve të ish-Gjermanisë Lindore.
Në mënyrë të veçantë, vendosja e Berlinit si kryeqyteti i Gjermanisë u bë për të përmbushur simbolikisht vizionin e bashkimit dhe unitetit të Gjermanisë. Për shumë gjermanë, Berlini ishte një simbol i ndarjes dhe ndërlikimeve të kaluar, kështu që vendosja e tij si kryeqyteti i bashkuar u pa si shenjë e bashkimit dhe rikthimit të Gjermanisë së bashkuar.
Boni kishte qenë defakto kryeqytet i Republikës Federale Gjermane. Në njohje të kësaj, ish-kryeqyteti mban një lloj titulli të veçantë, atë të qyteti federal (Bundesstadt).
Boni është vendlindja e kompozitorit Ludwig van Beethoven (1770). Bon rrjedh nga lashtësia dhe mban emrin e fisit gjermanik “Eburoni”.
