Në një kthesë të jashtëzakonshme të ngjarjeve, inteligjenca ruse ka pësuar një ringjallje, duke shfaqur një shpikje dhe përshtatshmëri të sapogjetur në prag të Luftës së Ukrainës. Incidentet e fundit, duke përfshirë arratisjen e guximshme të biznesmenit rus Artem Uss nga autoritetet italiane, tregojnë për një rrjet të ringjallur të inteligjencës së huaj ruse që përdor metoda jokonvencionale.

Uss, me lidhje të dyshuara me inteligjencën ruse, ishte arrestuar në Milano me akuzën e kontrabandës së teknologjisë së ndjeshme ushtarake amerikane në Rusi. Megjithatë, me ndihmën e një bande kriminale serbe, ai arriti t'i shmangej ekstradimit në Shtetet e Bashkuara dhe të kthehej në Rusi, siç raporton The Wall Street Journal.

Ky incident është vetëm një ndër disa që tregojnë se forcat e inteligjencës ruse po rifitojnë fuqinë që nga fillimi i Luftës së Ukrainës. Fillimisht të çorientuara dhe duke u përballur me dëbimet e diplomatëve nga vendet evropiane, agjencitë ruse të inteligjencës tani duket se janë kthyer në fuqi të plotë. Veçanërisht, ata po mbështeten gjithnjë e më shumë tek shtetasit e huaj, si banda serbe që ndihmoi Uss, për të manovruar rreth kufizimeve të vendosura ndaj operativëve rusë.

Para konfliktit, agjencitë perëndimore të inteligjencës kryesisht merreshin me operacionet ruse të kryera nga shtetas rusë. Megjithatë, peizazhi ka ndryshuar, me aktivitetet e inteligjencës ruse që përfshijnë tani një gamë të ndryshme shtetasish të huaj. Kjo shtrirje e zgjeruar përfshin jo vetëm spiunimin tradicional ndaj Perëndimit dhe gjurmimin e dërgesave të armëve në Ukrainë, por edhe ushtrimin e presionit ndaj mërgimtarëve dhe kundërshtarëve rusë që kanë ikur jashtë që nga fillimi i luftës.

Tre shërbimet kryesore të inteligjencës – SVR (inteligjenca e huaj), GRU (inteligjenca ushtarake) dhe FSB (siguria e brendshme) – kanë mjegulluar dallimet e tyre dhe po rekrutojnë aktivisht asete mes të mërguarve të fundit të Rusisë. Kthimi i spiunazhit të Moskës mbart implikime të rëndësishme për përpjekjet perëndimore për të kundërshtuar ndërhyrjen ruse, duke shkaktuar shqetësime se aktivitetet e inteligjencës ruse në Evropë mund të përbëjnë një kërcënim më thelbësor sesa supozohej fillimisht.

Ringjallja e inteligjencës ruse shihet si pjesë e një qëllimi më të madh: rigjallërimi i luftës së përgjithshme të inteligjencës ruse kundër Perëndimit. Analistët sugjerojnë se lufta në Ukrainë shërben si katalizator për raundin e tretë të një lufte historike të inteligjencës që daton që nga viti 1917. Duke tërhequr paralele me luftërat e inteligjencës të epokës sovjetike, presidenti rus Vladimir Putin synon të rivendosë lavdinë e shërbimit sekret të frikshëm të Stalinit.

Pavarësisht dobësive fillestare dhe gjykimeve të gabuara në fazat e hershme të Luftës së Ukrainës, agjencitë ruse të inteligjencës janë rigrupuar, duke gjetur një qëllim të ri në përballimin e një konfrontimi me Perëndimin. Lufta ka nxitur një rivlerësim të çështjeve të sigurisë kombëtare, duke përfshirë kontrollin kufitar. Veçanërisht, Putin ka marrë një qasje pragmatike ndaj disiplinës brenda rangut të inteligjencës, duke shmangur spastrimet në shkallë të gjerë duke inkurajuar inovacionin.

Përdorimi strategjik i ideologjisë, një mësim i nxjerrë nga historia sovjetike, luan një rol vendimtar në rikthimin e inteligjencës ruse. Duke e portretizuar veten si një alternativë ndaj imperializmit perëndimor, Rusia kërkon të fitojë aleatët dhe rekrutët e mundshëm në atë që perceptohet si një luftë e re e inteligjencës me Perëndimin.

Në përmbledhje, qëndrueshmëria dhe përshtatshmëria e inteligjencës ruse nënvizojnë objektivat strategjike të Putinit, duke ofruar njohuri mbi dinamikën në zhvillim të operacioneve të inteligjencës përballë sfidave bashkëkohore gjeopolitike. /Foreignaffairs/