Koha nuk shëron plagë , i mirëmbanë ato : Të gjithë jemi vdekatarë të thjeshtë apo kalimtarë , jo të rastit , të kësaj bote . E kemi një ditë kur shënohet dita e lindjes dhe një datë kur shënohet largimi nga kjo botë drejtë një të panjohure të pasqaruar , së paku deri më tani . Janë dy pika që , te popujt eme vetëdije të lartë vlerësohen  , përmbajtja apo vepra e vulosë jetëgjatësinë kurse te popujt me një vetëdije më të ulët jatëgjatësia matet se sa vite ka jetuar dhe , në bazë të kësaj edhe i caktohet vendi në shoqëri apo edhe në histori.

Në këtë kontekst e përmendi shpesh babagjyshin ( nga ana e dajve ) , Hajdar Menxhiqi që ka jetuar plotë 107 vjet dhe për këtë edhe mbahet në mend . Kjo është vepra e tij , jetëgjatësia fizike ! Baca Adem Demaçi , ka një jetëgjatësi mesatare fizike , ka ndërruar jetë në moshën 82 vjeçare mirëpo , në aspektin e mbamendjes historike , si krijues i veprës së pavdekshme dhe të përjetshme të kuptimit të edukimit , luftës dhe sakrificës për liri dhe bashkim kombëtar , jetëgjatësia e tij nuk matet me afate kohore , qofshin ato në baza ditore ,  javore , mujore , vjetore apo shekullore sepse  , si e pavdekshme që është , bëhet e përjetshme . Ndërkaq , kujtimi për Bacën Adem Demaçi , për ata që e duan lirinë, si domosdoshmëri e jo si interes , është i përditshëm , i përjavshëm , i përvitshëm dhe i përjetshëm ! Më duhet ta them se ka të tillë që politikisht janë ngritur mbi themelet e sakrificës së Bacës Adem Demaçi , që mësimet e Bacës i kanë keq- përdorur për t’u ngjitur majave të pushtetit dhe te Baca shkojnë vetëm pasi e vizitojnë një varr tjetër që nënkupton se gjatë kthimit , marrin thua në Vendin ku Përjetësisht prehet Baca Adem Demaçi  si pjesë e universit të përgjithshëm dhe si pjesë e tokës shqiptare , e Kosovës dhe e Shqipërisë .

Duke bërë përpjekje ta nderojnë Bacën , përfundimisht e çnderojnë veten , të çnderuar në çdo pikëpamje , edhe para kësaj vizite ! Ata që e respektojnë Veprën e Përjetshme të Bacës Adem Demaçi nuk kanë pushtet politik dhe institucional por kanë pushtet dhe ndershmëri morale ! Ata ishin streha e Bacës Adem në kohën kur të tjerët që e deshën dhe e duan pushtetin ia vënin diellin mbi kokë , edhe në vendet ku kishte hije absolute . Njeriu , në kuptimin e plotë të fjalës , te varri shkonë për ta nderuar kujtimin , kuptimin dhe veprën e atij që ka ndërruar jetë kurse te familja shkonë për ta ruajtur atë kuptim dhe kujtim , jo për ta ngushëlluar . Personalitetet që kanë krijuar dhe kanë lënë në trashëgimi vepra të përjetshme nuk qahen por festohet dhe nderohet vepra e tyre. Te shqiptarët , sidomos në Kosovë , si rast sui generis bëhet e kundërta , vlerësohet dhe përjetësohet ndryshku kombëtar kurse harrohet apo bëhet përpjekje për t’u harruar biluri kombëtar ! Si popull jemi mbrapa me shekuj ndaj popujve që sot e kanë arritur shkallën më të lartë të qytetërimit .

 Në respektimin apo vlerësimin e vlerave të mirëfillta njerëzore , morale ,kombëtare , shtetërore , politike , kulturore , artsistike etj.,mund të krahasohemi me kohën kur kanë jetuar Da Vinçi , Galileu ,  Botiçelli , Van Gogu , Mocarti , Spinoza , Teslla ,  Betoveni ,  Shuberti dhe shumë vlera universale botërore të tjera dhe të Hasan Prishtinës , Ismail Qemalit, Fan Nolit , Isa Boletinit , Luigj Gurakuqit ,  Konices , Lasgush Poradecit , Azem Bejtës dhe Shotë Galicës , Shaban Polluzhës dhe Mehmet Gradices , Tahir dhe Nebih Mehës , Fehmi dhe Xhevë Lladrovcit dhe të Pavdekshmit dhe të Papërsëritshmit , Komandantit Legjendar , Adem Jashari , me familjen e sakrifikuar , deri në vetëflijim duke i pasur në krahë Shkëlzen dhe Luan Haradinajn dhe të gjithë Dëshmorët e Kombit . Të gjitha vlerat e mëdha botërore kanë ndërruar jetë si të pavlerësuar , madje edhe të shpërfillur dhe  të sfilitur në mjerim material për t’u vlerësuar shumë më vonë , pasi përjetësisht e vulosën historinë njerëzore dhe botërore , si vlera universale dhe të papërsëritshme .

Te shqiptarët kjo shpërfillje ishte dhe është shumë më e theksuar . Për më keq , shumicën e vlerave njerëzore , kombëtare dhe politike , për shkaqe kryesisht të pushtetit i vranë vet shqiptarët kurse vlerat shkencore , kulturore , letrare dhe të tjera u luftuan dhe u shpërfillën nga analfabetët politikë apo intelektualët , në shërbim të këtyre analfabetëve . Mediokriteti , si vlerë e disa politikanëve aktualë dhe dhe një pjese e politikës së kaluar , ishte kriter në bazë të së cilit vlerësoheshin personalitetet e shquara shqiptare , në të kaluarën dhe që vlerësohet sot vlerat që e bënë Kosovën ashtu si është sot dhe jo ashtu siç ëndërruan , deshën , punuan dhe u sakrifikuan sepse pikërisht mediokërit e penguan këtë .  Lirisht mund ta them se në historinë e shqiptarëve , ta themi ,  nga koha e Rilindjes Kombëtare e deri më sot , nuk ka shqiptarë të jetë shpërfillur më shumë se Baca Adem Demaçi nga mediokritetet politike dhe jo vetëm politike .

Mbështetur në përvojat e popujve shumë më të qytetëruar se që janë shqiptarët , vlerësimi i personaliteteve që e kanë noterizuar historinë njerëzore , botërore , në rrafshin e përgjithshëm sikur edhe të asaj shtetërore dhe kombëtare , në rrafshin e ngushtë , bëhet pas kalimit të një distance kohore , kur të krijohet një vetëdije e re , e pangarkuar nga interesat politike dhe materiale , kur arsyeja do të jetë përcaktuese për vlerësim e jo mediokriteti . Kjo kohë , pashmangshëm do të troketë edhe në derën dhe vetëdijen e shqiptarëve sikur që ka ndodhur edhe te popujtë tjerë !

Raport telegrafik për Bacën nga ata që jetuan me TE dhe jetojnë me ato kujtime :  Bacë , sot , nëse e ke një të kaluar kombëtare , nuk je aspak i mirëseardhur për një pjesë të pushtetit , madje , ta marrin si rrethanë rënduese sikur që edhe të përndjekin . Pasardhësitë politikë dhe biologjikë të ish jugosllavëve që flisnin shqip sot kanë zënë pozitat kyçe , brenda Kosovës dhe në diplomaci , si ambasadorë apo konsuj , madje jetojnë më mirë se Senatori , kali i Kaligules ! Edhe ata bashkëluftëtarë tanë të dikurshëm  ( një pjesë ) janë paluar në skutat e pushtetit , si oportunistë dhe përndjekës të patriotëve të vërtetë .  Luftë brenda llojit sepse na njohin mirë . Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës e kanë riformuar me Shtabin e Përgjithshëm , me seli në Qendrën e Paraburgimit të një Gjykate Speciale Raciste në Hagë . Aty janë , si pengje të një vullneti dhe vendimi politik ndërkombëtar e që e duartrokasin , me loçkë e me zemër një pjesë e pushtetit aktual , Jakup Krasniqi , Hashim Thaçi , Kadri Veseli , Rexhep Selimi , Salih Mustafa  , Nasim Haradinaj , Hysni Gucati  dhe Pjetër Shala, me përpjekje që po në Burgun e Gjykatës Speciale të vendosen të gjitha Zonat Operative të luftës së fundit të UÇK-së.

Baca Adem , familjen e ke mirë , Shqiptari po na respekton si shokë të Babës , jemi shumë të kënaqur. Abetarja është në Londër , nuk e kam takuar më por është e familjes Demaçi . Nipat , Dielli dhe Feniksi i ke mirë , po ecinë drejtë ardhmërisë , në rrugën tënde ndërsa mbesa , Latra është e mrekullueshme në rrugën e nxënies së dijes , vetëm me forcat e saja . E tash , Arbëria e Madhërishme që ishte Engjulli Mbrojtës Yti në kohën kur më së shumti kishte nevojë , nuk ka ndryshuar fare . E tillë është edhe sot . Në mungesë të vullnetit institucional , së paku për mirëmbajtje të higjienës së mjedisit ku prehesh  në Përjetësi , ajo e pastron gurin që të mbulon , një ditë para ditës së Përvjetorit . Paramendoje !

 Shokët e idealit që , shumë herë të bënë nervoz por të cilët asnjëherë nuk t’u ndanë , Doktori Haki Gashi , Nuhi Ahmeti – Llapqini , Elmi Reçica , Avdullah Dërguti – Dul Teraku , Idriz Hysenaj , Besim Baraliu – Baraleci , Xhavit Haliti – Zeka , Tahir Hani – Zhidovi dhe Basri Ibrahimi kryesisht janë mirë , kanë disa probleme me shëndet dhe me pushtet por aty janë. Së paku të përmendin , ndjejnë nevojë për qortimet Tuaja , ndjenë nevojë për praninë Tuaj , për Hijen Tënde , qoftë edhe si Kujtim . Prandaj , për çdo përvjetorë , ky Grup , jashtë çdo protokolli të pushtetit , është aty , me një buçetë – kurorë të luleve të freskëta siç është edhe Kujtimi për Ty. Sikur të ishte me neve edhe Doktor Hafiri , Xhavit Haziri , Fehmi Lladrovci – Zharava , Shahivar Makolli – Qali dhe idealistë të tjerë ....! Këto takime me Ty , Baca Adem , në vendin ku prehesh përjetësisht nuk mund të bëhen pa Rinin , djalin e Llapqinit .

Aty dikund jam edhe unë , Behxheti apo Qupina , që më thërrasin këta shokë të idealit kurdo që bëhet ndonjë manifestim për Ty , Baca Adem. Baca Adem , ushtarët e Tuaj të Përjetshëm , Shkëmbi dhe Blini janë mirë , janë rritë dhe edukuar me Frymën Tënde dhe , në disa raste kur polemizojë me ta më thonë , : “ nuk është ashtu sepse kështu thoshte Baca Adem ... “. Jam i dorëzuar para tyre . Motra jote Fexhrie Shala  e që i ka rënë fati i keq të jetë gruaja ime , ditë më parë ka vendosur edhe një stentë , si dhuratë e trajtimit të Gazmend Maliqit , Sahit Ismajlit , Zokit , Bokit  , Miradijes , Lules , Masarit , Selamit , Ukës etj. në Burgun e Mitrovices në vitin 1989.

Për së gjalli thoje se shqiptarët , pas përfundimit të luftës së fundit në Kosovë asnjëherë nuk kanë jetuar më mirë dhe se , duke e ruajtur substancën kombëtare , nuk rrezikohen më të zhbëhen si komb! Duke besuar mësimive Tuaja se asnjë proces nuk kthehet mbrapa , duhet të shpresojmë se pashmangshëm do të kemi një ardhmëri më të mirë ndonëse po kalojmë në kohë të vështira . Është rikthyer një kohë e çuditeshme , të jeshë përkrahës i Adem Demaçit , ta marrin si rrethanë rënduese dhe mundësi për inkriminim , të jeshë përkrahës apo trashëgimi biologjike dhe politike e Ali Shukrisë , Kolë Shirokës , Mehmet Maliqit dhe Rrahman Morinës  e keni një përparësi për punësim , përparim dhe ngritje në karrierë , institucionale , politike dhe diplomatike ! Kjo ishte Kosova e ditëve të kaluara , kjo është , pjesërisht Kosova e ditëve tona dhe , pa asnjë dyshim kjo nuk do të jetë Kosova e ardhmërisë !

Baca Adem , nesër do të jemi aty ku , edhe nëse vetëm për një çast ndjehemi të vlefshëm , në aspektin kombëtar , njerëzorë dhe politikë ndonëse na brenë ndërgjegja se nuk kemi bërë sa duhet për Ty , ndoshta këto ishin mundësitë por , edhe në qortimin tënd , jo dënimin sepse kjo kurrë nuk ka qenë në natyrën tënde , ndjehemi të lehtësuar sepse na lë rrugën hapur edhe për takimet tjera , deri në kohën kur Zoti do të na bashkojë.

Krenarë që patëm fatin të jetojmë në Kohën Tënde dhe që bëmë përpjekje , qoftë edhe modeste të të përcjellim në Rrugëtimin Tënd të Gjatë të Luftës për Liri dhe Bashkim Kombëtar , i cili ende nuk është realizuar në tërësi por që , nga ëndërra , tash u krijua si një mundësi ! E realizueshme dhe e pashmangshme !