Danas se navršavaju 52 godine od albanskih demonstracija na Kosovu 1968. godine, kojima su prethodile važne nacionalne godišnjice. Demonstracije su izbile 27. novembra 1968. godine u Prištini, Besiani, Uroševcu i Gnjilanu. Inicijativu je preduzela i pokrenula politička Grupa od devet članova Prištinskih studenata, koju je predvodio Osman Dumoši. Ova grupa se zvala Demonstracioni Odbor, a činili su je Osman Dumoši, Adilj Pireva, Seljatin Novosela, Iljaz Pireva, Dželjadin Rekaljiu, Afrim Lodža, Skender Mučoli, Skender Kastrati i Hasan Dermaku. Demonstranti su u rukama držali vrlo transparentno sa sloganima: „Želimo samoopredeljenje do secesije“, „Dole kolonijalna politika prema Kosovu“, „Želimo ujedinjenje svih albanskih teritorija sa Kosovom“, „LNČ nam nije doneo slobodu! "," Želimo Ustav! "," Želimo Univerzitet! "," Želimo Uniju Preševa ... sa Kosovom! "," Za svoja prava prolićemo krv! "," Neka se niko ne igra sa našom sudbinom! " Kip u jednoj ruci, puška u drugoj! Demonstracije 1968. bile su inspiracija za nastavak napora za slobodu i nezavisnost Kosova tokom 80-ih i 90-ih, kao i konačno za organizaciju oružane borbe za oslobođenje i nezavisnost Kosova. Demonstracijama '68. Prisustvovali su svi slojevi, uzrasti stanovništva i stanovnici svih albanskih zemalja, gde su jednoglasno izjavili da Albanci u Jugoslaviji žele da uživaju sva prava koja uživaju drugi narodi. Albanci su nastojali da uživaju pravo na upotrebu nacionalnih simbola, pravo nacije, a ne nacionalnosti, pravo samoopredeljenja i pravo svoje države - Republike Kosovo u okviru Federacije Jugoslavije. Demonstracije su ponovo izbile u Prištini 1981. Počele su sa studentima koji su mirno protestvovali zbog svojih životnih uslova, ali su njihovi zahtevi eskalirali na viši politički nivo. Kao rezultat, izvršene su čistke unutar komunističkog rukovodstva na Kosovu