Derisa shtrëngon duart nga malli, ashtu siç kishte bërë po atë natë që kishte marrë vesh se Haliti kishte vdekur, 74 vjeçarja përshkruan çiltërsinë e mësuesit.
Halit Geci plagët i kishte marrë derisa ndodhej brenda objektit të shkollës - aty ku shkonte edhe kur situata përkeqësohej, pavarësisht se rrezikonte jetën e tij.
“Mendja ime - djali i madh ka qenë duke shitur në rrugë tek shkolla, thashë ndoshta policia... Ia patën filluar disa ditë i shqelmonin kur shitshin cigare", rrëfen ajo.
Forcat serbe kishin gjuajtur në drejtim të shkollës dhe civilëve pa asnjë provokim.
Dy nga katër fëmijët e mësuesit nuk kanë mundur të marrin pjesë në varrimin e tij pasi kishin migruar.
Edhe pse sot e shtyrë në moshë, 74 vjeçarja ende e ka të kthjellët kujtimin e asaj dite kur e kishte marrë lajmin se plumbi i forcave serbe kishte qëlluar mësuesin.
Fillimisht kishte dëgjuar për plagosje, por thotë se e ndjeu se ai kishte vdekur.
“Tha [në lajme] 'Është plagosur Haliti me Shaban Rrecin'. Gjithqysh e ndjeva vetën që ka vdekur", thotë ajo.
Mësuesi Halit Geci ishte varrosur më 28 nëntor të vitit 1997.
Po atë ditë, Ushtria Çlirimtare e Kosovës kishte dalë për herë të parë publikisht. Mijëra njerëz ishin mbledhur në varrimin e mësuesit, por pa e ditur se aty po shënohej historia.
Varrimi i mësuesit Halit Geci dhe dalja e parë publike e UÇK-së shënojnë një prej ngjarjeve kryesore të historisë së lavdishme të popullit shqiptar për çlirim.
Deklarata e UÇK-së ishte lexuar nga Rexhep Selimi i cili shoqërohej nga dy ushtarë të tjerë, Daut Haradinaj dhe heroi Mujë Krasniqi.
Sot, pranë shkollës në Llaushë qëndron përmendorja e mësuesit Halit Geci dhe shkolla e fshatit mban emrin e tij.
Ndërkaq në hapësirën ku ishte paraqitur UÇK-së, është vendosur një memorial në shenjë kujtim.
“Jemi mërzitur [për vdekjen e Halitit], jemi ngushtuar, papritur. Por, tani është një farë krenarie, po interesohen të gjithë për të”, thotë bashkëshortja e mësuesit./Z.Zeneli.
